1. Bituka ng bakal -- 2. Mga katok sa puso ng gabi -- 3. Pagbukad sa bangketa -- 4. Tukso ng bituin -- 5. Dalawang ilog -- 6. Latak ng lipunan -- 7. Pagbibinyag sa silakbo -- 8. Bahaghari sa kubakob -- 9. Bilog na guhit -- 10. Bangungot -- 11. Mata ng sindak -- 12. Kuko ng uwak -- 13. Bitag ng hikahos -- 14. Kumunoy ng lungsod -- 15. Hawlang pilak -- 16. Ina at anak -- 17. Tukso ng luningning -- 18. Luha ng tala -- 19. Kalansay -- 20. Haplit ng liwanag -- 21. Halimaw -- 22. Manunubos -- 23. Unos -- 24. Oyayi sa balangaw -- 25. Alimpuyo ng api -- 26. May bituin sa kubakob -- 27. Daluyong -- 28. Bagong liwayway -- 29. Talulot sa bangketa.

Ang nobela ay hango sa buhay na hinalukay ng nobelista sa lungsod na naging bahagi ng kanyang pagkatao sa loob ng maraming taon. Nakilala niya ang mga karakter nina Ada, Azun at kanyang pagkatao sa baryo magdaragat ng tondo nang ang manulat ay ilang araw na tumigil doon dahil sa pag-aartista sa isang pelikula ni Lino Brocka. Mula noon, muli niyang ginalugad ang maynila ng kanyang kabaan at gunita, ang buhay bangketa, kulturang maynila sa mga pagdiriwang at pista ng poong nazareno, ang mga taong kanyang nakilala sa paglago ni Ada ngunit ang panaw ay hindi nalunod sa kumunoy ng pesismo kundi nagwakas sa pananagumpay ng diwang tao na may pagmamalasakit sa dangal, pag-ibig at pangarap.